Wie beheert uw persoon­lijke data in de Cloud?

door 7 mei 2016

Tegen­woordig worden er allerlei gegevens over u verzameld en gebruikt om uw koop­ge­drag voor­spel­baar te maken. En op sociale media wordt uw persoon­lijke infor­matie bijge­houden, en dit ten voordele van deze plat­formen om uw gegevens te kunnen verkopen aan de hoogste bieder.

Ook de klan­ten­kaarten van super­markt­ke­tens worden gekoppeld aan uitge­breide persoon­lijke profielen via diezelfde sociale media. En de mobiele tele­foon­pro­vi­ders zoals Proximus  en Telenet verza­melen ook gegevens over uw belgedrag. Zelfs de producent van de telefoon, zoals Apple of Samsung, heeft uw persoon­lijke gegevens in hun bezit. En dan zijn er nog de verschil­lende over­heids­dien­sten, banken en andere instel­lingen die uw persoon­lijke data ook bijhouden.

We hebben er al regel­matig aandacht aan besteed in onze vorige blogs over uw persoon­lijke data en de wet op de privacy, maar waar vind u al de infor­matie die over u is opge­slagen terug in de Cloud? In deze bijdrage focussen we ons op 3 public Cloud spelers, Google, Facebook en Twitter.

Google

Een belang­rijke factor voor de bruik­baar­heid van ‘big data’ is variëteit. Hoe meer verschil­lende soorten gegevens je hebt, hoe beter. In dat geval scoort Google erg hoog. Het bedrijf is dan natuur­lijk ook meer dan alleen een berich­ten­dienst of sociaal netwerk. Google heeft gegevens over wat je zoekt in Google zelf, de filmpjes die je kijkt in Youtube, de locaties die je opzoekt in Google Maps, waar je Android-telefoon is geweest, aan welke contact­per­sonen je mails hebt gestuurd met Gmail, afspraken in je Google Agenda, sites die je hebt bezocht in Chrome en nog meer als je nog van andere Google-diensten gebruik maakt.

Via Google​.com/settings/takeout zijn de gegevens te down­lo­aden. In het account overzicht is ook een infor­matie te vinden van uw  acti­vi­teiten (zoals aantal verzonden mails, bezochte plaatsen, bekeken video’s, etc.) en in het dashboard kun je een overzicht vinden van alle verschil­lende profielen die je bij Google hebt.

Bij Google kun je kiezen welke gegevens je wilt down­lo­aden en de indeling verschilt per type bestand (contacten als vCards, docu­menten als Word-bestanden). Wie enigszins actief gebruik maakt van Google-diensten, heeft al snel een paar gigabytes aan data te verzamelen.

Facebook

Voor Facebook was het de Oosten­rijkse rech­ten­stu­dent Max Schrems die het ijs brak. Hij richtte de groep ‘Europe versus Facebook’ op en ontving in 2010 een PDF van 1.200 pagina’s met alle infor­matie die Facebook over hem had opge­slagen. Inmiddels kun je zelf deze infor­matie terug­vinden.  Ga naar de instel­lingen van je account en dan zie je daar een onop­val­lend linkje waarmee je jouw gegevens kunt down­lo­aden. Facebook beschrijft uitge­breid hoe je bij je data kunt en wat dit omvat.

Facebook wijst erop dat alle info ook op de site zelf is te zien en dat down­lo­aden van de infor­matie een veilig­heids­ri­sico met zich meebrengt. Je moet dan ook je wacht­woord ingeven bij het aanvragen van het archief en nogmaals bij het daad­wer­ke­lijke down­lo­aden. Het is alleen mogelijk om alle info ineens te down­lo­aden en is het ook duidelijk dat Facebook al veel meer verschil­lende soorten info van je heeft dan bijvoor­beeld Twitter. Facebook levert de infor­matie volledig als HTML-bestanden. Die zijn wel gemak­ke­lijk in een browser te bekijken, maar minder flexibel om eigen bewer­kingen mee te doen.

Twitter

Nog niet zo heel lang geleden moest u zich beroepen op de Europese wetgeving om via een stap­pen­plan de infor­matie te bemach­tigen die dit bedrijf over u heeft. Inmiddels biedt de site in je profiel een link aan waarmee je jouw gegevens in handen kunt krijgen. In de instel­lingen kies je voor ‘Je archief opvragen’ en daarna ontvang je per mail een link om het bestand te downloaden.

In dat bestand zit een index­pa­gina die je in een browser kunt openen en daarmee kun je per jaar en maand gerang­schikt al je tweets opvragen. Je kan deze ook door­zoeken en er is wat algemene info over je account. Infor­matie over je volgers, lijsten die je hebt gemaakt en andere info wordt niet meege­le­verd. De tweets worden ook als losse data­be­standen meege­le­verd, waardoor program­meurs er gemak­ke­lijker mee aan de slag kunnen.

In Nederland heeft Privacy orga­ni­satie Bits of Freedom PIM ontwik­keld, de Privacy Inzage Machine. Deze helpt u om brieven op te stellen en te versturen aan 200 mogelijke bedrijven om uw infor­matie op te vragen. Wie al zijn persoon­lijke data onder controle wil houden, moet in elk geval nog flink aan het werk om die data eerst te verza­melen. Wellicht dat een gelijk­aardig alter­na­tief in België ook beschik­baar zal komen, dus wie durft het als eerste aan om ook onze persoon­lijke gegevens inzich­te­lijker te maken?

Wilt u zelf een beter beeld krijgen van de sporen die u achter­laat tijdens het surfen op het internet?, dan kan u eens een kijkje nemen op de site Me & My Shadow. Hier kan je aanvinken van welke diensten u gebruik maakt en dan krijg je een mooi overzicht van de sporen die u achterlaat.

Pin It on Pinterest

Share This