Beveiliging en privacy, het zijn begrippen die nauw verbonden zijn met de ontwikkelingen rondom de Cloud. Door uw persoonlijke data op servers te zetten in de Cloud, voelt het voor bedrijven alsof ze de controle over die data verliezen. Bescherming van privégegevens is echter een fundamenteel recht in de Europese Unie, maar de bedrijven moeten ook los durven laten. Want uiteindelijk betekent naar de Cloud gaan, dat je meer controle kunt terugkrijgen indien het juist wordt toegepast.
De bedrijven moeten de security vraagstukken zeker niet negeren en moeten een gedegen onderzoek doen naar welke data eventueel wel of niet geschikt zijn voor de Cloud. Want gegevens of processen naar de Cloud migreren kan zeker gevolgen hebben voor bestaande en toekomstige certificeringen, maar ook voor de mate waarin bedrijven voldoen aan wet en regelgeving. Een specifiek geval hier is bijvoorbeeld de privacywetgeving waar de Europese Commissie scherpt toezicht houdt op de juiste naleving hiervan. Ook komen hier termen als het Safe Harbor-principe en de Patriot Act naar voren. Maar zitten de bedrijven wel te wachten op dergelijke regelgeving? Hoe kan een goede balans gevonden worden in al die security vraagstukken die spelen bij de overgang naar de Cloud?
De Europese Comissie heeft een rapport gepresenteerd dat de standaarden schetst voor Cloud computing. De publicatie moet een einde maken aan het woud aan standaarden en begrippen dat de leveranciers momenteel gebruiken.
De commissie gaf het European Telecommunications Standards Institute (ETSI) de opdracht om het rapport op te stellen. In de publicaties staan de basisvoorwaarden voor standaardisatie van Cloud computing beschreven. Er is eenduidige terminologie vastgelegd en er zijn definities gemaakt van prestatie-kenmerken, zogenoemde kqi’s (key quality indicators). Het rapport bevat standaarden voor interoperabiliteit, het uitwisselen van data en bescherming van de privacy.
Vooral de privacy kwestie is momenteel uitermate relevant. Jaren geleden schreef George Orwell zijn meesterwerk 1984 dat spreekt over een corrupte regering die overal camera’s plaatst en alle gesprekken van zijn burgers afluistert. Het was een ontluisterend boek dat een toekomstbeeld schetste waarvan iedereen hoopte dat het nooit zou uitkomen. Het boek werd geschreven in 1949, lang voor het informatica tijdperk. Vandaag maakt de overheid al zo lang gebruik van camera’s dat we het bijna gewoon zijn. Groot-Brittannië hangt vol met camerasystemen en de Belgische stad Mechelen registreert alle voertuigen die de stad verlaten. Dat zijn extreme voorbeelden, maar iedereen kent wel plekken in nabije steden die continu onder camerabewaking staan om de veiligheid van de burger te kunnen garanderen.
De grootste klap kwam er echter recent met de onthulling van PRISM, een samenwerking van de Amerikaanse inlichtingendiensten FBI en de NSA. Zij luisteren al jaren wereldwijd alle telefoon en mailgesprekken af.
Je privacy wordt echter niet alleen geschonden door overheden, ook gewone burgers worden steeds beter in het veroveren van je informatie. Kijk maar naar de nasleep van de recente aanslagen in Boston. Leden van Reddit (Sociale nieuws website) gebruikten publiek beschikbare informatie om de waarschijnlijke daders op te zoeken, inclusief hun naam en woonplaats. De informatie werd overgenomen door grote kranten en hun foto werd gedeeld. Ze waren dan ook nog eens onschuldig. Je hele identiteit kan blootgelegd worden door willekeurige internetgebruikers, zonder dat ze ook maar iets illegaals hoeven te doen. Het concept van privacy mag je bijna compleet vergeten tenzij je ergens in een grot gaat wonen en nooit meer buiten komt. Een mooi voorbeeld hiervan is de film “Enemy of the state” uit 1998 met Gene Hackman en Will Smith.
Het gebrek aan privacy en de toenemende golf aan hackers zijn natuurlijk concepten die regelmatig in het nieuws komen, maar ook Big Data is een heel relevant concept, hoewel het wat minder bekend is. Big Data is een concept uit de informatica, meer specifiek Business Intelligence. BI is kortweg de kunst van het opslaan en verwerken van de data en het analyseren ervan om bepaalde conclusies te trekken. De kunst is het combineren van data uit verschillende operationele systemen in nieuwe systemen zodat bijvoorbeeld de kans berekend wordt dat een bedrijf fraude pleegt. Big Data trekt dit simpelweg gezegd in het oneindige: meer data, meer data, en nog meer data. Alle data die kan bemachtigd worden, kan hiervoor gebruikt worden.
Deze systemen beperken zich hierbij niet meer tot gestructureerde data, maar worden slim genoeg om teksten, foto’s en zelfs de volledige sociale media platforms te analyseren. Dat laatste is geen toekomstdroom, er zijn al jaren fantastische ‘Social Media Analysis’ programma’s die jouw Facebook gebruik analyseren en koppelen aan de andere beschikbare gegevens. Dat wordt nu vooral gebruikt om populariteit van bedrijven te analyseren, maar daar houdt het dus niet bij op. Big Data staat dus al redelijk ver en het gaat alleen maar groeien. Binnen de informatica worden Business Intelligence en specifieker Big Data genoemd als de belangrijkste groeigebieden samen met meer bekende thema‘s zoals Cloud computing. Data is nu eenmaal heel waardevol en iedereen wil het gebruiken. Er zal dan ook steeds meer data verzameld worden in centraal beschikbare systemen in de Cloud.
-Auteur: Joni Philips & Peter Witsenburg
