Data­cen­ters als uw digitale poort naar de Cloud

door 18 juni 2016

Heeft u er wel eens bij stil gestaan hoeveel infor­matie we tegen­woordig met zijn allen verza­melen en delen onder elkaar? Sinds het ontstaan van het Internet is er een enorme groei aan digitale data in allerlei vormen, die op de een of andere manier worden opge­slagen en gedeeld onder alle gebrui­kers die aange­sloten zijn op het wereld­wijde web en daarbuiten.

Maar hoe werkt dit nu eigenlijk? Hoe krijgt bijvoor­beeld Netflix de aller­laatste nieuwe films in uw huiskamer? En wat betekent het dat al uw data zich bevindt in de Cloud? Het antwoord is simpel, het staat in een data­center. In 2013 produ­ceerde we 3,1 Zetta­bytes1 aan data en volgens verwach­ting zal dit vlot stijgen naar meer dan 8,6 Zetta­bytes in 2018. Al deze infor­matie wordt opge­slagen en verwerkt in het datacenter.

Maar wat zijn dan Datacenters?

Wellicht denkt u nu meteen aan een of andere scien­ce­fic­tion film waar in een donkere zaal, rijen van knip­pe­rende servers staan opgesteld met een kluwen van aller­hande kabels. Of misschien heeft u geen flauw idee hoe een data­center er in werke­lijk­heid uitziet? Sterker nog u zou ze uit veilig­heids­over­we­ging niet eens herkennen, mocht u er toevallig een passeren. Maar wat heeft een data­center met uw dagelijks gebruik van het internet te maken? Meer dan u denkt, en verbazend genoeg is een data­center cruciaal geworden in het  “always-on en connected” bedrijfs­leven van vandaag de dag. Neem het voorbeeld van Netflix, zonder een data­center zouden zij nooit in staat zijn om u dagelijks de laatste nieuwe films of shows te bezorgen op uw Televisie, Laptop of iPad.

Data­center opbouw

Hoe ziet een data­center er eigenlijk uit aan de binnen­kant? Vaak zijn het niets­zeg­gende betonnen gebouwen met langs de buiten­kant weinig kenmerken, buiten een eventuele koeling-instal­latie (Chiller platform) en een laad/los kade. Maar aan de binnen­kant is er heel wat ‘state of the art’ appa­ra­tuur voorzien om een 24 op 7 service te kunnen bieden. Denk daarbij aan Gene­ra­toren, UPS systemen (batte­rijen), HVAC systemen (koeling) en een of meerdere meet-me ruimtes voor de netwerk beka­be­ling. (zie Data­center lay-out hieronder)

Hoe geraakt de infor­matie vanuit het data­center op uw PC of Laptop?

Hieronder het voorbeeld van de soms lange weg die de data moet afleggen om tot op uw computer of TV te geraken. Vaak bent u ook sterk afhan­ke­lijk van uw Telecom of Internet provider om alles in goede banen te leiden. Daarom dat de beruchte ‘last mile’ u weinig keuze laat, want meestal zijn er slechts een paar telecom opera­toren de werke­lijke eigenaar van de kabels die in de grond liggen en uw huis of bedrijf verbinden met de verdeel­kasten langs de straat. In België waren het vooral de OLO’s (Other Licenced Operator) die begin deze eeuw zeer intensief hebben geïn­ves­teerd in de aanleg van glasvezelnetwerken.

Hoe Netflix de aller­nieuwste films in uw huiskamer brengt.

Wist u dat Netflix alleen al meer dan 34% uitmaakt van het totale internet verkeer in de Verenigde staten tijdens de piekuren? Verwach­ting is dat dit in Europa niet lang op zich zal laten wachten om gelijk­aar­dige getallen te halen en het ziet er naar uit dat we straks alleen nog maar via het Internet TV zullen kijken. Dat verklaart meteen ook waarom zowel Orange als Proximus en Telenet met een inhaal­be­we­ging zijn gestart om hun netwerk aan te passen. Maar wordt dan elke film die u aanvraagt eerst gedown­load om daarna te bekijken? Gelukkig is dit niet het geval, want een gemid­delde film in HD kwaliteit is ongeveer 3,5 Gigabyte wat destijds net op een DVD schijf paste. Als je momenteel een film selec­teert kan je gemiddeld binnen de tien seconden deze al bekijken. Al deze films of TV shows worden gestreamed vanuit het data­center via een media­server tot aan uw computer of TV.

Er zijn vele vormen van data­cen­ters, de een nog beter afge­schermd en beveiligd dan de andere en vaak ook in de buurt van het glasvezel netwerk dat het internet gebruikt om infor­matie over heel de wereld beschik­baar te maken. En niet geheel toevallig zijn dit in Europa alle hoofd­steden die verbonden zijn via datzelfde netwerk.

De meeste data­cen­ters zijn eigendom van grotere telecom providers die hun eigen infra­struc­tuur hierin hebben onder­ge­bracht, de zoge­naamde Telco PoP‘s en vaak laten zij enkel hun eigen klanten van het netwerk gebruik maken van hun data­cen­ters om server en netwerk appa­ra­tuur onder te brengen. Daarnaast zijn er ook data­cen­ters die toegan­ke­lijk zijn voor bedrijven met vele moge­lijk­heden tot aanslui­ting op elk netwerk. In deze data­cen­ters zitten meerdere telecom providers onder­ge­bracht in een aparte ruimte, de zoge­naamde carrier rooms.  Dit type noemt men dan ook carrier-neutrale data­cen­ters. En sinds de opkomst van de grotere Public Cloud spelers zoals bijvoor­beeld Google of Amazon is er een gestage groei van het aantal data­cen­ters, meer specifiek om hun eigen Cloud diensten in onder te brengen.

Het vervolg van deze twee­de­lige special over Data­cen­ters kan u terug­vinden in ConneXie magazine vanaf 15 Juli.

  1. Een zettabyte (afgekort ZB) is 1.000.000.000.000.000.000.000 (1021) bytes. Zetta is de SI-prefix voor een triljard.

Info­Grap­hics afbeel­dingen hierboven zijn afkomstig van Wilcon​.com

Pin It on Pinterest

Share This